درس خارج فقه آیت الله نوری
کتاب البیع
94/01/19
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: اقسام
جهاد/ولایة الفقیه
ولادت با سعادت صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها را تبریک عرض می کنیم.
بحثمان درباره مستضعفین بود و گفتیم که یکی از موضوعاتی است که در قرآن کریم و روایات و تاریخ بسیار اهمیت دارد و ما باید مستضعفین را بشناسیم و وظائف خودمان را نسبت آنها بدانیم و در قران کریم نیز گفته شده:﴿وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصيراً﴾[1].
عرض کردیم استضعاف که کار مستکبرین است یعنی ضعیف کردن و ضعیف شمردن طرف مقابل و استکبار یعنی خود بزرگ بینی و سعی در بزرگ کردن خود سلطه پذیری از این طرف و سعی در سلطه پذیری طرف مقابل، گفتیم گاهی استضعاف اقتصادی است یعنی مستکبرین سعی می کنند گروهی را از لحاظ اقتصاد ضعیف و محتاج کنند لذا حضرت امیر علیه السلام می فرمایند:﴿إحتج إلی مَن شئت تکن أسیره﴾، گاهی استضعاف فرهنگی است یعنی سعی در تغییر فرهنگها و برتری دادن و عملی ساختن فرهنگ خودشان دارند، گاهی استضعاف سیاسی است یعنی افرادی که به آنها سرسپردگی دارند و شستشوی مغزی داده شده اند و مورد تربیت خودشان بوده اند را برای مدیریت یک مملکتی سرکار می آورند، گاهی استضعاف نظامی است یعنی یک مملکتی را از لحاظ قدرت جهادی و دفاعی ضعیف و خودشان را قوی کنند، این چهار تا نسبت به هم مانعة الجمع نیستند گاهی هر چهار مورد نسبت به یک کشوری وجود دارد و گاهی کمتر خلاصه این چهار مورد کلاً به ظلم بر می گردد، اسلام با ظلم مقابله می کند و برای انسان ها کرامت قائل است و می گوید انسان ها باید آزاد و مستقل باشند ولی آنها کرامات را از انسان ها سلب می کنند و با دیده حقارت به انسان ها نگاه می کنند و قدرتشان را محدود می کنند که تمام اینها استضعاف می باشد و امام رضوان الله علیه می فرمودند خود انبیاء از میان توده مردم ومستضعفین برخواستند و یار و یاور آنها نیز همیشه مستضعفین بوده اند لذا در تاریخ همیشه مستضعفین جایگاه بسیار بلند و بالائی دارند:﴿وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ(146) وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ(147) فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ﴾[2] و امام رضوان الله علیه فرمودند قیام و انقلاب ما نیز برای نجات مستضعفین از چنگال مستکبرین می باشد.
چند مطلب در تتمه بحث باقی مانده، مطلب اول اینکه امام رضون الله علیه در جای جای صحیفه نور از سلاطین انتقاد کرده چونکه آنها جزء مستکبرین بودند و مردم را به استضعاف کشاندند لذا یکی از گروه و قشرهای مستکبرین همین سلاطین بوده اند، حالا مقداری از کلمات امام رضوان الله علیه که مربوط به سلاطین است را می خوانیم،ایشان در جلد 4 صحیفه نور از صفحه 402 به بعد می فرماید: ما تا حالا مقدراتمان از 2500 سال پیش حکومت شاهنشاهی بوده است، آنها می گفتند مردم ایران شاهنشاهی را دوست دارند و اصلا شاه پرست هستند ولی دروغ می گویند و این حرف درست نبوده و نیست، بعضی از سلاطین را شاه عباس جنت مکان خواندند این جنت مکانشان مردم خبیثی بودند همین شاه عباس است که پسر خودش را کور کرد برای خاطر مملکت و جاه طلبی همان انوشیروان عادل است که از بدترین ظلمه بوده و کارهای ظالمانه اش را تاریخ ثبت کرده، مبارزه با اسلام و روحانیت نقشه قدیمی استعمار است در داخل هر مملکتی مثل حالای مملکت ایران کوشش کردند تا در داخل ایران از راههای مختلف یک کارهائی بکنند که قوا با هم مجتمع نشوند آخوند را پیش مردم زمان رضا شاه مبتذل کرده بودند آخوند نمی توانست از خانه بیرون بیاید نه از دست دولت بلکه از دست مردم در فرهنگ مردم تأثیر کرده بودند و به آنها می گفتند آخوندها مفت خورند و امثال این تعابیر.
ایشان در جای دیگر از همین جلد 4 صحیفه نور به مناسبت میلاد پیغمبر صلوات الله علیه وآله سخنرانی کرده و فرمودند: این تولد مبدأ خیرات و برکات و مبدأ کوبیدن ظالم و خاموش شدن آتش کده ها و بت کده ها و فرو ریختن کنگره ها بوده (در جائی دیگر ایشان ذکر می کند 14 کنگره از قصر انوشیروان در شب تولد پیامبر صلوات الله علیه و آله فرو ریخت و این دیل بر این است که 14 قرن بعد از انوشیروان قیام و انقلابی در ایران صورت خواهد گرفت) که تمام آنها دوگانه پرستی و شرک بودند و کلاً دو پایه و اصلی که در آن زمان وجود داشت فرو ریخت و از بین رفت یکی مربوط به توحید است که با خاموش شدن و فرو ریختن بت کده ها صورت گرفت و دیگری مربوط به از بین رفتن ظلم است که با فرو ریختن کنگره های شاهنشاهی حاصل شد.
امام رضوان الله علیه در جای دیگر از صحیفه نور می فرمایند: محمد رضا خان خیلی از آتش پرستها تمجید می کرد با اینکه معلوم است آتش پرستی کار باطلی می باشد، در یزد آتش پرست های آن زمان به شاه نامه نوشتند و خیلی از او تشکر کردند که آن سال به آنها میدان داده تا بیشتر آتش پرستی خودشان را ظاهر کنند.
امام رضوان الله علیه در جلد 10 صحیفه نور باز می فرمایند پادشاهان دوزخ مکان بودند ولی به آنها جنت مکان می گفتند همانی که پسر خودش را کور کرد که مبادا چه شود و همانی که معروف به انوشیروان عادل است ظلم هایش روی تاریخ را سیاه کرده لکن تا قبل از این رژیم از او تعریف و تمجید می کردند، سپس ایشان می فرماید رضا شاه اول که آمد عوام فریبی می کرد به دسته جات عزاداری می رفت و از این کارها انجام می داد و سپس مقداری از دشمنی های رضا خان با روحانیت بحث می کنند و بعد می فرمایند رضا شاه اول که سرکار آمد دو چیز را ننگ ایران می دانست؛ یکی قجر و دیگری آخوند، و می گفت تا سلطنت قاجار است و تا آخوند در این مملکت وجه دارد ایران ترقی نخواهد کرد و کار بجائی رسید که شاه یک جلسه ای تشکیل داد و از اینکه عرب ها و مسلمانان آمدند و اسلام را در ایران رواج دادند و در نتیجه کاخ های ساسانیان از بین رفت ملی گراها جمع شدند و دستمال در آوردند و گریه کردند که عرب ها آمدند و تمدن ما ایرانیان را از بین بردند و اسلام غلبه پیدا کرد، خلاصه اینکه امام رضوان الله علیه کلمات فراوانی در چند جلد از صحیفه نور بر علیه سلاطین دارند.
از طرفی یک سوالی پیش می آید که ما باید آن را پاسخ بدهیم، در اول معراج السعادة ملا احمد نراقی که خود از پرچمداران نظریه ولایت فقیه است یک صفحه از فتحعلی شاه تعریف کرده و یا شیخ جعفر کاشف الغطاء در اول کتاب کشف الغطاء دو صفحه از فتحعلی شاه تعریف کرده و یا علامه مجلسی در اول زاد المعاد و حق الیقین از شاه سلطان حسین صفوی تعریف و تمجید کرده حالا چطور باید بین کلام امام رضوان الله علیه که باشدت از کل سلاطین انتقاد کرده و کلام این بزرگواران جمع کنیم که إن شاء الله تعالی روز شنبه به عرض محترمتان خواهیم رساند... .
ولادت با سعادت صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها را تبریک عرض می کنیم.
بحثمان درباره مستضعفین بود و گفتیم که یکی از موضوعاتی است که در قرآن کریم و روایات و تاریخ بسیار اهمیت دارد و ما باید مستضعفین را بشناسیم و وظائف خودمان را نسبت آنها بدانیم و در قران کریم نیز گفته شده:﴿وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصيراً﴾[1].
عرض کردیم استضعاف که کار مستکبرین است یعنی ضعیف کردن و ضعیف شمردن طرف مقابل و استکبار یعنی خود بزرگ بینی و سعی در بزرگ کردن خود سلطه پذیری از این طرف و سعی در سلطه پذیری طرف مقابل، گفتیم گاهی استضعاف اقتصادی است یعنی مستکبرین سعی می کنند گروهی را از لحاظ اقتصاد ضعیف و محتاج کنند لذا حضرت امیر علیه السلام می فرمایند:﴿إحتج إلی مَن شئت تکن أسیره﴾، گاهی استضعاف فرهنگی است یعنی سعی در تغییر فرهنگها و برتری دادن و عملی ساختن فرهنگ خودشان دارند، گاهی استضعاف سیاسی است یعنی افرادی که به آنها سرسپردگی دارند و شستشوی مغزی داده شده اند و مورد تربیت خودشان بوده اند را برای مدیریت یک مملکتی سرکار می آورند، گاهی استضعاف نظامی است یعنی یک مملکتی را از لحاظ قدرت جهادی و دفاعی ضعیف و خودشان را قوی کنند، این چهار تا نسبت به هم مانعة الجمع نیستند گاهی هر چهار مورد نسبت به یک کشوری وجود دارد و گاهی کمتر خلاصه این چهار مورد کلاً به ظلم بر می گردد، اسلام با ظلم مقابله می کند و برای انسان ها کرامت قائل است و می گوید انسان ها باید آزاد و مستقل باشند ولی آنها کرامات را از انسان ها سلب می کنند و با دیده حقارت به انسان ها نگاه می کنند و قدرتشان را محدود می کنند که تمام اینها استضعاف می باشد و امام رضوان الله علیه می فرمودند خود انبیاء از میان توده مردم ومستضعفین برخواستند و یار و یاور آنها نیز همیشه مستضعفین بوده اند لذا در تاریخ همیشه مستضعفین جایگاه بسیار بلند و بالائی دارند:﴿وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ(146) وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ(147) فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ﴾[2] و امام رضوان الله علیه فرمودند قیام و انقلاب ما نیز برای نجات مستضعفین از چنگال مستکبرین می باشد.
چند مطلب در تتمه بحث باقی مانده، مطلب اول اینکه امام رضون الله علیه در جای جای صحیفه نور از سلاطین انتقاد کرده چونکه آنها جزء مستکبرین بودند و مردم را به استضعاف کشاندند لذا یکی از گروه و قشرهای مستکبرین همین سلاطین بوده اند، حالا مقداری از کلمات امام رضوان الله علیه که مربوط به سلاطین است را می خوانیم،ایشان در جلد 4 صحیفه نور از صفحه 402 به بعد می فرماید: ما تا حالا مقدراتمان از 2500 سال پیش حکومت شاهنشاهی بوده است، آنها می گفتند مردم ایران شاهنشاهی را دوست دارند و اصلا شاه پرست هستند ولی دروغ می گویند و این حرف درست نبوده و نیست، بعضی از سلاطین را شاه عباس جنت مکان خواندند این جنت مکانشان مردم خبیثی بودند همین شاه عباس است که پسر خودش را کور کرد برای خاطر مملکت و جاه طلبی همان انوشیروان عادل است که از بدترین ظلمه بوده و کارهای ظالمانه اش را تاریخ ثبت کرده، مبارزه با اسلام و روحانیت نقشه قدیمی استعمار است در داخل هر مملکتی مثل حالای مملکت ایران کوشش کردند تا در داخل ایران از راههای مختلف یک کارهائی بکنند که قوا با هم مجتمع نشوند آخوند را پیش مردم زمان رضا شاه مبتذل کرده بودند آخوند نمی توانست از خانه بیرون بیاید نه از دست دولت بلکه از دست مردم در فرهنگ مردم تأثیر کرده بودند و به آنها می گفتند آخوندها مفت خورند و امثال این تعابیر.
ایشان در جای دیگر از همین جلد 4 صحیفه نور به مناسبت میلاد پیغمبر صلوات الله علیه وآله سخنرانی کرده و فرمودند: این تولد مبدأ خیرات و برکات و مبدأ کوبیدن ظالم و خاموش شدن آتش کده ها و بت کده ها و فرو ریختن کنگره ها بوده (در جائی دیگر ایشان ذکر می کند 14 کنگره از قصر انوشیروان در شب تولد پیامبر صلوات الله علیه و آله فرو ریخت و این دیل بر این است که 14 قرن بعد از انوشیروان قیام و انقلابی در ایران صورت خواهد گرفت) که تمام آنها دوگانه پرستی و شرک بودند و کلاً دو پایه و اصلی که در آن زمان وجود داشت فرو ریخت و از بین رفت یکی مربوط به توحید است که با خاموش شدن و فرو ریختن بت کده ها صورت گرفت و دیگری مربوط به از بین رفتن ظلم است که با فرو ریختن کنگره های شاهنشاهی حاصل شد.
امام رضوان الله علیه در جای دیگر از صحیفه نور می فرمایند: محمد رضا خان خیلی از آتش پرستها تمجید می کرد با اینکه معلوم است آتش پرستی کار باطلی می باشد، در یزد آتش پرست های آن زمان به شاه نامه نوشتند و خیلی از او تشکر کردند که آن سال به آنها میدان داده تا بیشتر آتش پرستی خودشان را ظاهر کنند.
امام رضوان الله علیه در جلد 10 صحیفه نور باز می فرمایند پادشاهان دوزخ مکان بودند ولی به آنها جنت مکان می گفتند همانی که پسر خودش را کور کرد که مبادا چه شود و همانی که معروف به انوشیروان عادل است ظلم هایش روی تاریخ را سیاه کرده لکن تا قبل از این رژیم از او تعریف و تمجید می کردند، سپس ایشان می فرماید رضا شاه اول که آمد عوام فریبی می کرد به دسته جات عزاداری می رفت و از این کارها انجام می داد و سپس مقداری از دشمنی های رضا خان با روحانیت بحث می کنند و بعد می فرمایند رضا شاه اول که سرکار آمد دو چیز را ننگ ایران می دانست؛ یکی قجر و دیگری آخوند، و می گفت تا سلطنت قاجار است و تا آخوند در این مملکت وجه دارد ایران ترقی نخواهد کرد و کار بجائی رسید که شاه یک جلسه ای تشکیل داد و از اینکه عرب ها و مسلمانان آمدند و اسلام را در ایران رواج دادند و در نتیجه کاخ های ساسانیان از بین رفت ملی گراها جمع شدند و دستمال در آوردند و گریه کردند که عرب ها آمدند و تمدن ما ایرانیان را از بین بردند و اسلام غلبه پیدا کرد، خلاصه اینکه امام رضوان الله علیه کلمات فراوانی در چند جلد از صحیفه نور بر علیه سلاطین دارند.
از طرفی یک سوالی پیش می آید که ما باید آن را پاسخ بدهیم، در اول معراج السعادة ملا احمد نراقی که خود از پرچمداران نظریه ولایت فقیه است یک صفحه از فتحعلی شاه تعریف کرده و یا شیخ جعفر کاشف الغطاء در اول کتاب کشف الغطاء دو صفحه از فتحعلی شاه تعریف کرده و یا علامه مجلسی در اول زاد المعاد و حق الیقین از شاه سلطان حسین صفوی تعریف و تمجید کرده حالا چطور باید بین کلام امام رضوان الله علیه که باشدت از کل سلاطین انتقاد کرده و کلام این بزرگواران جمع کنیم که إن شاء الله تعالی روز شنبه به عرض محترمتان خواهیم رساند... .
