< فهرست دروس

درس اسفار استاد فیاضی

93/09/15

بسم الله الرحمن الرحیم

اشکال به جاعلین به ماهیه به اینکه رد تشکیک در ماهیه با اصاله الماهیه و جعل به ماهیه نمی سازد
فی جواز التشکیک فی الماهیه اقوال ثلاثه
1: استحالته و هو الذی استقر علیه رای الاخوند( اگر چه در شواهد تشکیک ماهیه را گفته اند)
2: جوازه مطلقا و هو الذی ذهب الیه شیخ الاشراق (گرم وگرمتردر شده وضعف زیاده ونقیصه مثل یک ودو متروقله وکثره در 4 و5)
3: جوازه فی الماهیه الجنسیه وامتناعه فی الماهیه النوعیه.[1] والمراد هو اختلاف افراد الماهیه فی نفس الماهیه [2]
استدل علی استحاله التشکیک فی الماهیه بوجوه [3]مطارحات فقره 63، ص295و29
تقدیسات،ص137و138
اسفار جلد 1، ص509
شرح هدایه اثیریه،ص358 فإن قلت: إن ذات الشي‌ء و حقيقته إن كانت هي الكاملة، فالمتوسط و الناقص‌ ليسا ذاته و حقيقته. و كذا إذا كانت كل من المتوسط و الناقص فالباقيان ليسا من تلك الحقيقية بعينها، قلت: إن ما لا يحتمل التعميم و التفاوت إنما هي الوحدة العددية.
استدل علی استحاله التشکیک فی الماهیه بوجوه _الوجه الاول_
1: لو کان لماهیه فرد شدید وفرد ضعیف فی نفس الماهیه فاما ان لا توخذ خصوصیه الفرد فی نفس الماهیه او توخذ.
2: لکن التالی بشقیه باطل.اما الشق الاول فلانه
3: لو کان للماهیه فرد ضعیف و فرد شدید فی نفس الماهیه ولم یوخذ فی نفس الماهیه خصوصیه الفرد لم تکن الشده ووالضعف فی نفس الماهیه
4: واذا لم تکن الشده ووالضعف فی نفس الماهیه لم یحصل التشکیک فی الماهیه، لان التشکیک فی الماهیه انما یحصل اذا کان ما به التفاوت من نفس الماهیه
5: لکن التالی باطل لانه خلف، واما الشق الثانی فلانه
6: لو اخذت فی الماهیه خصوصیه الفرد فاما ان توخذ فی الماهیه خصوصیه فرد واحد اوخصوصیه الفردین معا
لکن التالی بقسمیه باطل اما القسم الاول فلانه
8: لو اخذ فی الماهیه خصوصیه فرد واحد لم تصدق الماهیه علی الفرد الاخر
9: واذا لم تصدق الماهیه علی الفرد الاخر لم یکن الفرد الاخر فردا له
10: لکن التالی محال واما القسم الثانی فلانه
11لو اخذت فی الماهیه خصوصیه الفردین کلتیهما لم تصدق الماهیه علی شیئ من الفردین
12: واذا لم تصدق الماهیه علی شیئ من الفردین لم یکن شیئ منهما فردا له
13: لکن التالی محال
اذن لایکون للماهیه فرد ضعیف و فرد شدید فی نفس الماهیه
این استدلال در شده و ضعف بود اما در اولیه واخر بودن صادق است و در زیاده ونقیصه هم هست
ونظیر الکلام یجری فی سایر انحاء التشکیک من الاولیه والاخریه والاولویه وخلافها والقله والکثره و الزیاده والنقیصه



[1] اگر جایی منظور نوع اضافی باشد قید می اورند والا منظور نوع حقیقی است مثل اینجا.

[2] یعنی ما به الاختلاف از سنخ ما به الامتیاز باشد نه عین ان.
[3] نکته: بحث جوهر وعرض قبلا در منطق بود اما فلسفی است والان بحث در تشکیک منطقی یعنی شده وضعف و...است.

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo